Sambal indonezyjski sos chili, podawany do wielu potraw jako uzupełniające danie (tzw. side dish). Wykorzystywany jest jako sos do potraw, lecz także serwowany być może jako sałatka składająca się z octu, owocu tamaryndowca, pasty z krewetek, różnych owoców, warzyw a nawet z mięsa, jednakże najważniejszym składnikiem jest chili.
Gęstszy niż meksykańska salsa.
Sambal może być przygotowany zarówno ze świeżych jak i gotowanych składników.
Do jego produkcji stosowane są różne rodzaje chili: Adyuma (żółte i krótkie, niezwykle ostre), pieprz kajeński (czerwone i krótkie), Madame Jeanette (żółte lub jasnozielone i wydłużone, o nieregularnym kształcie), Cabe rawit (malutkie i wydłużone, czerwone lub zielone, bardzo ostre), Lombok (wydłużone, czerwone lub zielone, stosunkowo łagodne), Naga Jolokia (jedna z najostrzejszych papryk na świecie).
W zależności od zastosowanych składników rozróżnia się wiele rodzajów sambalu, różniących się pod względem smaku i stopnia ostrości, np. w Sambal belacan w stylu malajskim chili uciera się w moździerzu razem z pastą krewetkową, można dodać pomidory lub kwaskowate mango, doprawia się solą, cukrem i sokiem z limonki.
Sambal jest obowiązkową pozycja w każdej indonezyjskiej kuchni i jego popularność można porównać do popularności soli w Europie. Prawie każde danie w Indonezji serwowane jest z odpowiednim do swego charakteru sambalem.
