Miód, jak powszechnie wiadomo wykazuje cenne właściwości lecznicze. Posiada je dzięki zawartej w nim inhibinie. Jest to substancja działająca bakteriobójczo.
Miód w lecznictwie stosowany jest głównie przy zakażeniach górnych dróg oddechowych i zaziębieniach, w chorobach żołądka, problemach z sercem i wysokim ciśnieniu. Nie małe znaczenie ma także w walce z gronkowcem złocistym.
Miód znajduje zastosowanie w kuchni głównie dzięki wyśmienitemu smakowi. Wykorzystuje się go do pieczenia i gotowania. Miód podkreśla smak wielu dań od przystawek, poprzez desery, napoje, ciasta, na głównych daniach zarówno warzywnych jak i mięsnych kończąc.
Miodu nie zaleca się zalewać wrzątkiem, gdyż traci on wówczas właściwości lecznicze. Dzieje się tak dlatego, że wrzątek niszczy inhibinę.
Miodu nie należy przechowywać w lodówce. Ulega on naturalnemu procesowi krystalizacji, a niska temperatura mogłaby przyspieszyć ten proces. Aby odwrócić proces krystalizacji można naczynie z miodem wstawić do większego naczynia wypełnionego ciepłą wodą.
Miody można podzielić według następującego schematu:
-wielokwiatowy,
-jednokwiatowy,
-spadziowy.
Często zapominamy jednak, że np. pyłek kwiatowy i propolis również posiadają właściwości lecznicze.
Pyłek kwiatowy zawiera więcej białka, mikroelementów i witamin niż sam miód. Dzięki temu jest doskonałym lekiem przy anemii. Zawiera też substancje zapobiegające wylewom krwi, tworzeniu się żylaków i wzmacnia ścianki naczyń krwionośnych.
Natomiast propolis pomaga zachować dobrą formę dzięki zawartości dużej ilości biotyny. Propolis działa również na regulację przemiany materii i pobudza apetyt.
